Webhocam

Sürekli sosyal medya hesabınızdan çocuklarınızı paylaşırken gözlerinizde Truman Show canlanıyor mu? Bugün yaptığımız bir paylaşım için yıllar sonra hak ihlalinden ötürü ceza alabilir miyiz? Bazen bir fotoğrafı paylaşırken, suç işlediğinizi hissettiğiniz oldu mu?  Eğer tüm bu sorulara cevabınız hayırsa, Sharenting’i hiç duymamış olabilirsiniz.

Aramızdaki izleyememiş arkadaşlarımız için spoiler vermeden özetleyecek olursak; The Truman Show 1998 yılında yayımlanan, Jim Carrey’nin başrolde olduğu ve Truman’ın doğumundan itibaren bütün dünya tarafından televizyonlardan izlenmesini konu alan modern tarihimizin ilk Sharenting hareketlerinden biriydi.

Bugün büyük bir çoğunluğumuz, hatta ABD verilerine göre %95’imiz, Sharenting kavramına teslim olmuş durumdayız. Gelecek yaşamımızı sonsuza kadar etkileyecek; belki bilmeyerek belki isteyerek ya da sağladığımız maddi - manevi kârlardan ötürü vazgeçemediğimiz Sharenting Dosyası’nı ardına kadar açıyoruz.

Sharenting kavramı; sharing (paylaşmak) ve parenting (ebeveynlik) kelimelerinin birleşimiyle ilk kez 2010 yılında ortaya atıldı. Sharenting’i kelime anlamı olarak “paylaşılan ebeveynlik” şeklinde tercüme edebiliriz. Sharenting’i kısaca tanımlayacak olursak; ailelerin 18 yaşından küçük çocuklarına ait bilgi ya da görselleri sosyal medyada rızaları olmaksızın paylaşmaları ve bunu alışkanlık haline getirmeleridir.

Anne karnında çekilmiş bir ultrason görüntüsü, henüz yeni doğmuş bir bebek, 7 yaşındaki taze bir öğrenci ya da ergenlik çağındaki çocuğun Sharenting kavramında farkı yoktur. Çocuğun 18 yaşından küçük olması ve ailesi tarafından gizlilik ihlaline uğramış olması Sharenting için yeterli. Ayrıca sosyal medyada yapılan paylaşımın iyi ya da kötü niyetli olması da gerekçesiz bir Sharenting’dir. Yani sevimli bir bebek paylaşımı ya da cici bir kız paylaşımı ile çirkin ya da pis bir çocuk paylaşımı arasında Sharenting bakımından fark bulunmaz. Kısaca, Sharenting’in adı her daim Sharenting’dir. İyi ya da kötü poz, güzel ya da çirkin kare farkı bulunmuyor. Ayrıca Sharenting, fotoğraf paylaşma olarak sınırlandırılmıyor. Çocuklara ait video/ses kayıtları veya konum paylaşımları da Sharenting sınırlarına giriyor. Yine çocuklara ait haber paylaşımları da Sharenting olarak belirtilmektedir.

Ebeveynler; çocuklarıyla ortak ya da çocuğa özel sosyal medya hesapları açıp burada paylaşım yapıyorlar. Tüm bu hesap ve paylaşımlar, çocuğun rızası dışında bir dijital ayak izi bırakmasına sebep olmaktadır. Bu dijital kimlik gelecekte çocuğun her an karşısına çıkabileceği gibi; ayrıca burada çocuğa oluşturulan sanal kimlik, çocuğun ileride bürünmek zorunda kalacağı kendisine ait olmayan bir kimlik de olabilir. Bu da çocuğun kişisel ve psikolojik gelişimini ciddi oranda etkilemektedir.

Kirlenmiş zihinlere sahip pedefoliler, özellikle sosyal medya platformlarını aracı olarak kullanmaktadır. İllegal çoğu pedefoli platformlarında, diğer sosyal medya hesaplarında herkese açık şekilde paylaşılmış çocuk fotoğrafları paylaşılıyor. Bu konuda ailelerin tedbirli olmasında büyük fayda var. Sırf bu sebeple bile ebeveynlerin yapacakları paylaşımlarda iki kez düşünmeleri tavsiye edilmektedir.

London School of Economics and Political Science (LSE)’da görevli Sosyal Psikoloji Profesör’ü Sonia Livingstone ve ekibinin yaptığı bir araştırmaya göre; ayda en az 1 kez sosyal medya kullanan ebeveynlerin %75’i en az 1 defa çocukları ile ilgili paylaşımlarda bulunuyor. Bu oran, her geçen yıl daha da yükselmektedir. Her ne kadar yapılan araştırmada anne ve babaların yanıtları ebeveyn çatısı altında birleştirilse de; annelerin daha çok Sharenting yaptığı; babaların ise Sharenting’e daha mesafeli baktığı gözlemlenmiştir. Ayrıca çocuğunu sosyal medyada paylaşan annelerin sadece %1,2’si bunun bir suç unsuru olabileceğini düşünüyor.